The Fifth Element (1997)

Recenzija filma The Fifth Element (1997): Kultni spektakl vizuelne imaginacije

Uvod

The Fifth Element (Peti element), režiran od strane Lika Besona (Luc Besson), jedan je od najupečatljivijih naučnofantastičnih filmova kraja 20. veka. Sa svojim unikatnim vizuelnim stilom, harizmatičnim glumačkim ostvarenjima i neobičnim spojem akcije, komedije i futurističke fantazije, ovaj film je postao kultni klasik koji i danas osvaja publiku.

Radnja i koncept

Smešten u 23. vek, film prati Korbena Dalasa (Brus Vilis), bivšeg specijalca koji sada radi kao taksista u megalopolisu budućnosti. Njegov život se menja kada u njegov leteći taksi upada Lilu (Mila Jovović), misteriozna žena sa natprirodnim moćima, koja je ključ za spas čovečanstva od nadolazeće kosmičke pretnje. U priču se uključuju i ekscentrični velečasni Vito Kornelijus (Ijan Holm), ekstravagantni radio-voditelj Rudi Rod (Kris Taker) i zlokobni industrijalac Zorg (Geri Oldman), čija uloga antagoniste ostaje upamćena kao jedna od najoriginalnijih u SF žanru.

Gluma i karakterizacija

Brus Vilis donosi svoju prepoznatljivu kombinaciju akcijskog heroja i ironičnog antiheroja, stvarajući lika koji je istovremeno čvrst, ali i emotivan. Mila Jovović briljira u ulozi Lilu, uspevajući da kroz minimalan dijalog i impresivnu fizičku ekspresiju prikaže ranjivost i snagu svog lika. Geri Oldman je, očekivano, spektakularan kao Zorg, donoseći slojevitog negativca sa humorističkim, ali i zastrašujućim momentima. Posebno se ističe Kris Taker kao Rudi Rod, čija hiperaktivna energija doprinosi humorističnom tonu filma.

Vizuelni stil i režija

Lik Beson kombinuje stripovsku estetiku, inspirisanu delima Mobijusa i Žana Kloda Mezijera, sa grandioznom scenografijom i zadivljujućim kostimima Žan-Pola Gotjea. Paleta boja, futuristička arhitektura i dizajn vanzemaljskih bića doprinose stvaranju živopisnog i originalnog univerzuma. Akcione sekvence su dinamične i efektno režirane, dok humor i apsurdni detalji donose dozu lepršavosti koja film odvaja od mračnijih distopijskih SF ostvarenja.

Muzika i atmosfera

Trevor Džonsov eklektični soundtrack, koji spaja elektronske tonove sa etničkim i orkestarskim elementima, savršeno prati filmovu ritmičku strukturu. Legendarna scena opere, gde diva Plavalaguna izvodi kombinaciju klasične i futurističke muzike, ostaje jedan od najprepoznatljivijih trenutaka u istoriji SF kinematografije.

Zaključak

The Fifth Element je više od običnog naučnofantastičnog filma – to je audiovizuelni spektakl koji se ne libi da eksperimentiše sa stilom i žanrovima. Njegova originalnost, energija i zabavni ton učinili su ga bezvremenskim klasikom koji i nakon skoro tri decenije deluje sveže i jedinstveno. Iako nije bez mana – poneki aspekti priče i humor možda ne odgovaraju svakom gledaocu – njegova kreativnost i harizma su neosporni.

Ocena: 9/10